Dit bericht is 1561 keer gelezen

Wanneer je van nature een onderzoekende geest hebt en een veellezer bent, kun je in deze verwarrende tijden je hart ophalen. Dat kon natuurlijk altijd al, maar social media bezorgen de onderwerpen nu ongevraagd bij je thuis: Complottheorieën over ‘dubieuze’ organisaties als WEF, WHO, ja zelfs de Postcodeloterij, Maxima met haar geheime missie, de georkestreerde Covidpandemie, die bedoeld zou zijn om de wereldbevolking te decimeren, vliegtuigen die chemtrails sproeien, Bill Gates, Jeffrey Epstein en de Clintons, er komt geen eind aan. Ik lees het allemaal. Of ik het voor waar aanneem, het geloof? Moeilijk om daar met een kort ja of nee op te antwoorden. Wanneer je zoals bijvoorbeeld David Icke, wereldwijd miljoenen boeken verkoopt en vervolgens door machthebbers van talloze landen de toegang wordt ontzegd, krijg je toch het gevoel dat er iets niet in de haak is, hetzij met de schrijver, dan wel met die overheden.

Complottheorieën zijn van alle tijden. Het verschil met vroeger is dat men het toen beter ‘onder de pet’ kon houden. Dat lukt tegenwoordig niet meer. Zelfs geheimen van destijds zijn nu niet meer veilig. Onlangs kwam  het boek ‘Bandiet van Oranje’ uit. Over Francois van ’t Sant, de vertrouweling van Koningin Wilhelmina, die nog altijd van allerlei bedenkelijke activiteiten wordt verdacht, zoals het frustreren van rechercheonderzoeken naar moorden, omdat de positie van Wilhelmina door het overspel van Prins Hendrik in gevaar kwam. Hij was een raadselachtige man, waarover al veel is geschreven. Het wroeten houdt pas op tot het complot is blootgelegd.

Ik geef toe; wat David Icke schrijft in zijn onlangs uitgekomen boek De Droom is bizar. Ja ik heb het gekocht, ik wilde weten wat miljoenen mensen lezen. Het is moeilijke kost, bijna niet door te komen, maar ik houd vol. Hij schrijft dat alles projectie en frequentie is. Volgens hem bestaat de wereld die we zien alleen maar in ons brein, het is veel anders dan we denken. Hij noemt het ‘perceptie.’ De mensheid is al duizenden jaren, zonder het te beseffen, slaaf van buitenaardse entiteiten, die bases hebben in het binnenste van de aarde. Ik versimpel het nu maar omdat nauwelijks in begrijpelijke taal is weer te geven wat hij beweert. Bij het lezen  beperk ik me steeds tot hoogstens twintig bladzijden, dat is precies voldoende om niet aan de drank te gaan. Je legt het hoofdschuddend weg, maar het laat je niet los. Je realiseert je dat, wanneer je ook maar iets in dit boek als mogelijke waarheid beschouwt, je je al op een glijdende schaal begeeft. Je volledige wereldbeeld stort in en alles waarmee je bent opgegroeid en wat je heeft gevormd tot wie je nu bent, kan op de vuilnisbelt.

Terwijl ik dit schrijf zit de kat van de buren me al minutenlang aan te staren. Haar houding is bijna mystiek. Wat ziet dat beest? Ze loopt regelmatig bij me binnen met een houding van: is er nog wat te knagen buurman? Ze is gewend om bediend te worden. Ik weet dat katten meer zien dan wij. Mensen kunnen het kleurenspectrum van rood tot violet waarnemen, dat is niet veel. Andere zoogdieren waaronder katten gaan tot in het ultraviolet en mogelijk verder. Nu ik er over nadenk heeft die Icke mogelijk toch een punt. Allemachtig, nu begin ik nota bene zelf ook al te ‘wappen’ en ik moet nog tweehonderd pagina’s! Ik ga maar even naar buiten, het is bewolkt, dus is het veilig,  de vliegtuigen sproeien vandaag geen chemtrails.

Dit bericht is 1561 keer gelezen