Dit bericht is 1620 keer gelezen

SCHOONHOVEN – Dat muzikale genen erfelijk (kunnen) zijn, bewijst wel de familie Zwart. Net als haar vader Boudewijn beheerst Lydia Zwart het klokkenspel. Haar missie is om de beiaard bekend te maken als cultureel erfgoed. Ze treedt op met het Bell Theater, al dan niet in combinatie met haar talent als buikspreekster.

“Ik was niet direct van jongs af aan met muziek bezig”, vertelt Lydia in de Hoge Vierschaar, onder het Stadhuis. Ze maakt zich klaar voor een duoconcert met haar vader Boudewijn. “Als jong meisje ging ik regelmatig mee de toren op, dat was toen best wel spannend. Dan krijg je toch onbewust dat sfeertje mee. Het is de charme, niemand ziet je maar iedereen kan je wel horen.” Stiekem mocht ze dan ook af te toe ook een paar toetsen van het carillon aanslaan. Pas vanaf haar achttiende jaar heeft ze de keuze gemaakt om de opleiding van beiaardier te volgen.

Uniek
Deze studie heeft Lydia gevolgd aan het Carillon Instituut Dordrecht. Daar heeft ze ook les gekregen van haar vader Boudewijn. “Dat ging hartstikke goed”, glimlacht de vriendelijke muzikante. “Mijn vader zei vooraf: als ik lesgeef ben ik docent en niet je vader. Dan hoefde ik me ook niet beledigd te voelen als ie wat kritiek leverde.” Na deze opleiding is ze afgestudeerd in Mechelen aan de Koninklijke Beiaardschool. Daar heeft ze onder andere klokkenkunde en de daarbij behorende geschiedenis gestudeerd. Daarmee behoort ze tot een zeer uniek gezelschap van vrouwelijke beiaardiers. In Nederland zijn er maar enkele dames die dit instrument bespelen.

Missie
Toch heeft Zwart niet helemaal het spoor van haar vader gevolgd. Allereerst heeft ze, zoals de meeste beiaardiers, geen ‘eigen’ toren waar ze regelmatig speelt. “Ik heb een eigen kamerbeiaardier waarmee ik door het hele land trek. Ik zie het als een soort missie om dit instrument bekender te maken.  Een beiaard is een stuk Nederlandse cultuur, net als kaas, klompen en tulpen. Overal waar ik kom op scholen en in tehuizen ontvang ik hele positieve reacties. Men beluistert, na mijn verhaal en optreden, dit instrument op een geheel ander manier. Sinds begin dit jaar treedt ik ook op met een mobiel carillon met 50 bronzen klokken, ontworpen door mijn vader.” Hier luistert ze evenementen, festivals en feesten op onder de naam ‘Bell Theater’.

Buikspreken
Al vanaf jeugdige leeftijd was Lydia ook geïnteresseerd in poppen en specifiek de kunst om poppen te laten spreken. “Als kind raakte ik betoverd door het poppenspel. Teleurgesteld was ik als ik de pop hoorde praten maar tegelijkertijd de mond van de poppenspeler zag bewegen. Mijn facinatie hiervoor is nooit meer weggegaan”, lacht de inmiddels professioneel buikspreekster. “Na de geboorte van mijn tweede kind kreeg ik een handpop van mijn moeder cadeau. Dat was de aanzet om hier meer mee te gaan doen.” Inmiddels heeft Lydia een grote verzameling poppen die allemaal een eigen stem hebben gekregen.

Roet
Haar eerste, echte optreden was begin dit jaar op de basisschool in Polsbroek. Bij de start heeft helaas corona gedeeltelijk roet in het eten gegooid. Echter gaat Lydia niet bij de pakken neerzitten. “Het is heel erg leuk om jong en oud hiermee te vermaken. Ook kan ik de poppen goed inzetten in mijn missie om het beiaard bekender te maken. Ik maak regelmatig filmpjes die ik plaats op mijn instagram en facebookaccount.” Ook op haar eigen website is alle informatie over deze veelzijdige vrouw terug te vinden. “De scholen zijn weer open dus ik kan weer leuke voorstellingen geven.”

Omdat een beiaardier solo hoog in de toren speelt, wordt ruimschoots  aan de anderhalve meter afstand voldaan. Zolang zelf niet ziek kan er altijd gespeeld worden. 

Lydia Zwart  onlangs op het carillon in de stadhuistoren van Schoonhoven

Dit bericht is 1620 keer gelezen