Dit bericht is 1641 keer gelezen

BERGAMBACHT – Voorbijgangers die manege De Hoekse Gang langs de provinciale weg N210 bij Bergambacht passeren, merken doorgaans niets bijzonders op. Een gewone manege waarin maximaal 25 paarden kunnen worden ondergebracht, een buiten- en een binnenbak waarin rijlessen worden verzorgd en wedstrijden worden georganiseerd, een flink stuk weiland waarin de paarden lekker buiten kunnen zijn en alle andere faciliteiten die paardenliefhebbers in iedere manege aantreffen.

Het feit dat manege De Hoekse Gang ook een zorgcomplex is waar mensen met een beperking wonen en werken maakt het wel bijzonder. In de karakteristieke boerderij zijn zestien appartementen ingericht voor mensen die niet zelfstandig kunnen wonen en 24 uur per dag worden begeleid. Waar mogelijk steken zij de handen uit de mouwen op het manegeterrein en in de stallen. Dat geldt ook voor een aantal mensen die elders wonen en in de vorm van dagbesteding onder begeleiding in het complex werken. Het dagelijks contact met de paarden en andere dieren op de boerderij vinden ze fantastisch.

De manege is onderdeel van de Gemiva-SVG groep, die in de provincie Zuid-Holland enkele tientallen locaties runt waar mensen met een beperking wonen en werken.

Evacués uit Limburg
Legustha Andriessen is beheerder van de manege. “Al meer dan 12,5 jaar”, lacht ze, “maar dat konden we door corona nog niet uitbundig vieren.” Ze is een paardenliefhebster in hart en nieren en trekt zich het persoonlijk aan als de viervoeters in gevaarlijke situaties terechtkomen. Toen ze vorige week hoorde van de zware overstromingen in Limburg bedacht ze meteen een plan. Ze moest er niet aan denken dat paarden en pony’s in het water zouden terechtkomen of erger nog, niet aan de verdrinkingsdood zouden kunnen ontkomen.

“We moeten proberen ze uit de gevarenzone te evacueren en tijdelijk elders onder te brengen”, besloot ze. Zelf kon De Hoekse Gang twee stalplaatsen ter beschikking stellen en een oproepje op Facebook leidde tot een vloedstroom van mensen in heel Nederland en België die wel één of meerdere Limburgse paarden te logeren wilden hebben. Meer dan negentig staleigenaren meldden zich en er kwamen enkele honderden plaatsen beschikbaar. Ook vervoerders in het bezit van paardentrailers lieten weten de dieren te willen ophalen en naar hun opvanglocatie te brengen.

“Hartverwarmend”, aldus Legustha, die enigszins beduusd het enorme aantal reacties bijhield. Uiteindelijk oversteeg het aanbod de vraag in ruime mate en hoefden slechts enkele paarden naar een andere stal te worden overgebracht. Het water zakte weer zo snel dat de meeste dieren in hun vertrouwde stal konden blijven.

Meldpunt
De actie zette Legustha wel aan het denken. “Dit was een spontane actie, die goed uitpakte dankzij de spontane reacties van andere paardenliefhebbers. Maar het lijkt me een goed idee een meer gestructureerde organisatie op poten te zetten waar vragers en aanbieders elkaar in dergelijke noodsituaties direct kunnen opzoeken. Nu verliep het allemaal vrij chaotisch. Het zou goed zijn als er een algemeen noodnummer komt waar paardeneigenaren heen kunnen bellen als ze hulp nodig hebben.”

Ze is daarover inmiddels in overleg met de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra.

Het waren een paar hectische dagen, maar Legustha kijkt er tevreden op terug. “Fijn te ervaren dat mensen die hulp nodig hebben op belangeloze steun van anderen kunnen rekenen.”

Dit bericht is 1641 keer gelezen