Dit bericht is 10272 keer gelezen

Als “knar” op leeftijd, merk ik , dat ik sneller emotioneel reageer op gebeurtenissen. Kortgeleden keek ik als oud roeier naar belangrijke wedstrijden, waar Nederlandse sporters, top presteerden.  De tranen sprongen in mijn ogen, dat gebeurde vroeger minder snel.

Hoe zou dat komen ?  Misschien door de ervaring dat ik besef en me realiseer hoeveel moeite en doorzettingsvermogen het de winnende sporter heeft gekost om dit doel te bereiken? Is het een gevoel van spijt dat het mij nooit gelukt is zo goed te zijn? Is het jaloezie? Is het omdat ik verdrietig ben voor de verliezers? Niets van dat al, want ik voel me oprecht blij en gelukkig. Wel is er het gevoel van medeleven met de winnaar, een trots en blij gevoel dat ik deel.

Sporten is niet alleen goed voor lijf en leden, maar ook gezond voor het brein en je houding, attitude, naar andere mensen, dat is leren verliezen ook! We mogen de opvoedende aspecten die sportbeoefening in zich dragen niet onderschatten. Teamsporten zullen de maatschappelijke en sociale vaardigheden vergroten bij elke beoefenaar, maar ook individuele sporten zullen bijdragen aan de ontwikkeling van het individu.

Moeite doen om iets te bereiken, iets te leren, iets te verbeteren, succes boeken maar ook mislukking moeten leren aanvaarden, het fijne gevoel ervaren wanneer iets lukt dat moeilijk lijkt, doorzettingsvermogen, teamgeest, enzovoort allemaal aspecten die in het dagelijks leven van een samenleving van pas komen op een positieve manier. Topsporters beschouwen hun activiteiten als werk. Deze instelling zou sommige werknemers sieren.

Politici zouden zich wat mij betreft wat meer mogen gedragen als teamspelers. Samen met de bevolking plannen maken om de samenleving mooier te maken; samen doelen nastreven die tot een goed einddoel leiden. Het delen en bespreken van plannen en doelen zou tot betere resultaten kunnen leiden. Bespreek met boeren hoe hun bedrijf aangepast zou kunnen worden aan de veranderende milieueisen, bespreek met ondernemers hoe productie en de resultaten daarvan, gedeeld kunnen worden. Praat met aannemers hoe de kosten verminderd kunnen worden zonder kwaliteitsverlies maar hoe duurzaam en hoogkwalitatief gewerkt kan worden. Dit zou moeten leiden tot minder regelgeving en wetgeving. Er zou meer teamgeest moeten zijn, waarbij samen een doel wordt nagestreefd dat met gezamenlijke inspanning wordt bereikt. Denk aan  een sportwedstrijd!

Een team kan alleen winnen wanneer de spelers elkaar vertrouwen, en dat vertrouwen moet verworven worden door training en bereikte resultaten.

Misschien dat ik nog eens tranen in mijn ogen krijg als een politiek doel wordt gehaald in samenspraak en vertrouwen in elkaar…..

Dit bericht is 10272 keer gelezen