Archieven

Dit bericht is 4147 keer gelezen

BERGAMBACHT – Nico van Beek herinnert zich nog goed hoe hij op zijn eerste werkdag van een zichtbaar aangeschoten passagiere al haar kleingeld kreeg toegestopt omdat ze zo blij was dat ze mee mocht naar de overkant. “De veerdienst beschikte ineens over een smak wisselgeld. Zomaar één van de gekke dingen die ik in de loop der jaren heb meegemaakt. Deze ben ik nooit vergeten.”

Nico kan er na bijna 44 jaar nog steeds smakelijk om lachen. Want zolang werkt hij al op de veerpont die de verbinding vormt tussen Bergambacht en Groot-Ammers/Streefkerk. En al die jaren werkt hij op de ‘Esmeralda’ die in 1974 door de B.V. Veerdienst Bergstoep werd overgenomen van de gemeente Tiel, waar de bouw van een vaste oeververbinding de inzet van veerboten overbodig maakte.

De ‘Esmeralda’ verving een ponton dat met behulp van een sleepbootje langs een kabel werd voortgetrokken. Het betekende meteen een verviervoudiging van de capaciteit. Deze veerpont kan in één keer 32 personenauto’s overzetten. In de loop der jaren werden diverse aanpassingen en vernieuwingen uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de pont aan alle eisen bleef voldoen.

Nu hij 66 jaar en vier maanden is, mag Nico van Beek van zijn AOW gaan genieten. Maar daar heeft hij helemaal nog geen zin in en hij is heel blij dat zijn werkgever hem een contract heeft aangeboden zodat hij de komende jaren kan blijven varen. “Stiekem hoop ik de vijftig jaar vol te kunnen maken”, verklapt hij.

Zolang hij in de conditie blijft die hij nu heeft, wil Nico bovendien fulltime blijven werken. Dat wil zeggen gemiddeld 38 uur per week, ook in het weekeinde in diensten van 6.00 tot 14.00 of van 14.00 tot 23.00 uur. Ook tijdens de avondklok blijft de veerpont in de vaart. “Dat lijken lange dagen, maar als je leuk werk hebt zijn ze zo om.”

En leuk zijn ze, want iedere dag is anders volgens hem. Het zicht op de rivier en op de weersomstandigheden verveelt nooit, de passerende schepen zijn altijd de moeite waard om naar te kijken en de contacten met collega’s en passagiers zijn altijd plezierig. “Er hangt hier een hele goede sfeer.” Vaste klanten en toevallige passanten beamen dat.

De schippers werken gedurende hun dienst beurtelings aan het roer en als kaartjesverkoper aan dek. Vandaag wisselen Nico van Beek en Paul Kuik elkaar af. Paul is ook al 24 jaar werkzaam bij de veerdienst en hoopt in mei de pensioengerechtigde leeftijd te bereiken. Hoeveel keer ze in al die jaren naar de overkant zijn gevaren en hoeveel kaartjes ze hebben verkocht durven geen van beiden bij benadering te zeggen. “Ontelbaar veel, dat wel.”

Vacature
“Ik heb in mijn loopbaan heel veel collega’s zien komen en gaan en ook nu zijn we weer op zoek naar een nieuwe schipper. Wij worden toch ouder en dan is een jongere collega erbij natuurlijk niet verkeerd.”

De B.V. Veerdienst Bergstoep laat dan ook weten op zoek te zijn naar een gemotiveerde veerschipper die het gezellige team wil komen versterken. Iemand met een groot-vaarbewijs, marifoondiploma en radarpatent. “We zoeken iemand die onze klanten veilig aan de overkant kan brengen maar ook een klantgerichte instelling heeft.” Wie interesse heeft en/of meer informatie wil, kan bellen naar (0182) 351850 of mailen naar veerdienst-bergstoep@xs4all.nl. Nico, Paul en alle andere medewerkers op de ‘Esmeralda’ zullen hun nieuwe collega van harte welkom heten en snel wegwijs maken.

Als Nico de klep heeft gelicht voor alweer een tochtje naar de andere oever wuift hij vanuit de stuurhut de achterblijvers vrolijk toe. Hij heeft er nog steeds zin in en blijft zoals hij zelf zegt ‘zijn hobby nog lang uitvoeren’!

Dit bericht is 4147 keer gelezen

Deel dit:

2 Reacties op Veerpontschipper heeft er na 44 jaar nog steeds zin in

  • Mooi hoor.
    Nog zo actief als je met pensioen mag.

    Altijd gezellig op de pont.

  • Wat een ontzettend leuk artikel, en wat een leuke kerel is die Nico. Ik ben zelf 44, en ik kan me ook niet anders herinneren dan dat Nico op de pont was. Eerst kwam ik hem als kind regelmatig op de pont tegen, later toen ik op de middelbare school zat en veel van mijn vrienden in Groot-Ammers woonden, en nog later toen ik als muziekdocent op o.b.s. Giessen-Oudekerk werkte, en een keer per week de overtocht heen en terug maakte. Vriendelijke mensen op de pont, en altijd in voor een leuk praatje. Kan me herinneren dat ik eens Droste Chocoladepastilles bij me had, en er Nico ook op trakteerde. “Wat een weelde, wat een weelde” sprak hij. Dat is toch mooi, zoveel vriendelijkheid en bescheidenheid om een chocolaatje. Nico, ik gun je nog vele jaren op de pont. Als het weer iets betert, kom ik wel weer een keertje een rondje fietsen, en dan pak ik de pont. Groetjes, Marius

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan voor onze nieuwsbrief