Dit bericht is 2324 keer gelezen

SCHOONHOVEN – Journaliste Loes Ambrosius schrijft een serie portretten van vrouwen die onze moderne multiculturele samenleving een gezicht geven. Ditmaal het verhaal van de zeventienjarige Chimène Isabo Chang Han Lubbers. Volg de verhalen ook op Kleurrijk Krimpenerwaard.nl of Facebook.

“Ze is zo anders dan ik! Ik ben rustig, bescheiden en verlegen, terwijl zij veel en gemakkelijk met iedereen praat. Yulisa danst en beweegt de hele dag. Ik moet om haar lachen, ze kan echt gek doen!” Als Chimène over haar zusje praat, schitteren haar ogen en glimlacht haar mond. Dan hoef je niet te vragen wat ze voelt: “Als je een zusje hebt, ben je nooit alleen. In de zomervakantie gingen we kamperen en terwijl onze ouders de tent opzetten, speelden wij samen of gingen naar het zwembad. Yulisa kan geweldig dansen en doet mee aan wedstrijden, waar mijn vader haar naartoe brengt, of opa. Onze ouders hebben heel veel voor ons over. We hebben eigenlijk altijd plezier met elkaar. Wij zijn een heel gewoon gezin, maar als ik erover nadenk, zijn mijn zusje en ik wel erg gelukkig.”

Ze was acht maanden toen ze werd geadopteerd. Chimène: “Mijn ouders haalden mij op uit China, in Changde, in de provincie Hunam. Ik was te vondeling gelegd, en heb dus geen enkel vooruitzicht ooit mijn biologische moeder of familie te vinden. Niet dat ik daarnaar verlang, ik heb daar ook nog geen gevoelens bij. Wel gedachten. Ik ben me ervan bewust dat allerlei gevoelens ooit kunnen komen. We hebben contact met andere geadopteerde kinderen, sommige hebben dat als zesjarige al, en bij andere komt dat later of pas als ze volwassen zijn. Dus ik ben er wel op voorbereid dat het alsnog kan gebeuren.”

Eenouderpolitiek
Haar zusje Yulisa is nog helemaal niet met haar afkomst bezig, en trouwens ook niet met haar toekomst. Chimène: “Ook Yulisa is een vondeling. Het waren waarschijnlijk alleen maar meisjes die te vondeling waren gelegd, toen mijn ouders ze samen met een groep van tien Nederlandse adoptieouders kwamen halen. Door de eenouderpolitiek van China kozen ouders vaak liever voor een zoon.”

Plein van de Hemelse Vrede
“Ik voel me Nederlands, ik weet niet veel over China. De komende kerstvakantie gaan mijn moeder en ik, samen met mijn vriendin en haar moeder, naar Beijing. Lynn woont in Gouda, en komt ook uit China, net als haar zusje. Lynn en ik komen uit hetzelfde kindertehuis, maar zoals we onze familie warschijnlijk nooit zullen vinden, zo bestaat ook het kindertehuis niet meer. Het is er nog wel maar heeft nu een andere functie. Onze moeders willen ons laten kennismaken met China; we gaan naar highlights als de Verboden Stad en het Plein van de Hemelse Vrede.”

Commerciele economie
Dit schooljaar is Chimène commerciële economie gaan studeren, misschien wel omdat haar vader sales manager is, zegt ze. Bovendien had ze op de middelbare school economie en maatschappijleer in haar pakket. “Ik weet nog niet wat ik later wil worden, maar de eerste maanden van mijn studie bevallen al goed. Voor B&S, een groothandel en distributeur, en het biermerk Bavaria, moeten we in groepjes bedenken wat we kunnen doen om het in de markt te zetten, bekendheid te geven en natuurlijk omzet te genereren. Er draait al een project op Sint Maarten, waar ze in een resort verschillende biertaps hebben geplaatst. Ik zit in het groepje Europa en heb als opdracht Oostenrijk: waar liggen de meeste kansen, welke media kun je gebruiken. Voor ons is het leerdoel wat daar allemaal bij komt kijken, maar voor de bedrijven is het interessant als bron van goede ideeën.”

Voetbal
“Op mijn vijfde jaar speelde ik al in de Champions League van Voetbalvereniging Schoonhoven. En ik voetbal nog steeds, ik was altijd het enige meisje. Doordeweeks trainde ik met de jongens en op zondag speelde ik vanaf mijn veertiende met het damesteam, in de leeftijd van achttien tot vijfentwintig. Toen ik eindelijk naar dat damesteam wilde overstappen, stopte dat jammer genoeg vanwege een tekort aan leden. Sindsdien voetbal ik in Cabauw, waar meerdere damesteams zijn en je geen wedstrijden hoeft over te slaan, omdat je dames kunt lenen als je er tekort hebt.”

Vanaf haar twaalfde deed ze mee aan talentendagen van de KNVB,  en een seizoen kwam Chimène  in de selectie; ze werd zelfs uitgenodigd zich kandidaat te stellen voor het schaduwteam van ADO Den Haag. “Ik heb eventjes van het profvoetbal geproefd,” zegt ze. “Als ik daarvoor was uitgekozen, had ik die kans zeker aangegrepen.”

“Ik ben niet echt ambitieus,” lacht Chimène tot slot, “maar wel serieus. “Ik weet dat je er iets voor moet doen, en dat het dan lukt.”

Dit bericht is 2324 keer gelezen